Edith, een gewoon Gouds meisje
Ter gelegenheid van de viering van 80 jaar vrijheid vertelt Museum het verhaal van Edith Beek, een gewoon Gouds meisje. Edith (1934-1943) groeide op in Gouda en leidde met haar ouders en broer een heel gewoon leven. Ze woonde tegenover boekhandel Verkaik, hield van buitenspellen en van haar poppen, en zat op de Casimirschool. Tot 1941. Omdat ze Joods was werd Edith van school gestuurd, mocht niet meer naar het zwembad en de bibliotheek en moest uiteindelijk onderduiken. Edith werd verraden, weggevoerd en vermoord, net als 43 andere Goudse kinderen.
Als stille getuige van Ediths leven is in de kleine tentoonstelling de pop te zien die zij achterliet op haar onderduikadres. Naast de pop worden verschillende familiefoto’s en documenten getoond, de sporen van haar leven, en haar vervolging. De vier brieven die Edith vanaf haar onderduikadres schreef aan haar ouders, worden in de tentoonstelling voorgelezen door vier schoolgenootjes van nu.
Museum Gouda vertelt het verhaal van Edith Beek om haar niet te vergeten, en om de gevaren van discriminatie, stigmatisering en uitsluiting te laten zien. Tegelijk met de tentoonstelling verschijnt bij uitgeverij De Banier een kinderboek met de titel Mijn naam is Edith.
